Een stukske geschiedenis

Net als veel andere gebeurtenissen uit het dagelijkse leven bestond het carnavalsfeest al lang in de grote steden voordat het feest ook in de dorpen gevierd werd. Bergen op Zoom, Breda en Den Bosch zijn in Noord-Brabant al heel lang echte carnavalssteden. Pas vanaf 1955 (dus meer dan 50! jaar geleden) werd het pas gevierd in dorpen en kleine steden. In Zevenbergen was het Kees Klasen (naar wie het Kees Klasen Plantsoen is genoemd, vlakbij cultureel centrum De Schuur) die de toenmalige burgemeester Schaminee overtuigde om ook hier carnaval te gaan vieren.

Er was in Zevenbergen al wel een zeer bescheiden carnavalsfeest maar dat ging niet verder dan kinderen die op Vastenavond rondgingen en hier en daar aanbelden en wat liedjes zongen. In 1954 was er voor het eerst een echt feest. En in 1959 werden de eerste carnavalsverenigingen opgericht De Feestneuzen en De Zevenbergse Dwazen. Pas 1961 mocht Kees Klasen van de burgemeester een groots carnavalsfeest gaan organiseren. De naam voor de nieuwe opgerichte carnavalsvereniging werd De Zeemeermin.

Prins Jan I werd de eerste Prins van Zevenbergen. In een geleend pak stapte hij op zaterdag 3 maart 1962 om 15.00 uur vanuit het oude gemeentehuis aan de Prins Hendrikstraat het balkon op. Prins Jan is daarna 11 jaar prins gebleven! Daarna startte de optocht waar Prins Jan stond op een nagemaakte kasteeltoren en een gedeelte van de muur van het oude kasteel van Sevenberghe met daarvoor een zeemeermin. De Raad van Elf bestond uit 12-jarige jongens in boerenkiel.

Op dinsdag 6 maart 1962 vond dan het hoogtepunt van die eerste carnaval in Zevenbergen plaats in de vorm van de optocht. Vijftien wagens en enige muziekgezelschappen, waaronder een op 3 maart opgerichte Boerenhofkapel, trokken vanuit de Pastoor van Kessellaan door het centrum van Zevenbergen.

Het eerste symbool van Stichting Carnaval Zevenbergen was de zeemeermin. Dit symbool is niet heel lang gebruikt. En is al snel vervangen door het bekende Knijn. Maar waarom eigenlijk dit konijn? De Konijnenberg is een oude Zevenbergse benaming voor een deel van het middelste deel (aan de zuidzijde) van de Lage Wipstraat. Tot eind jaren 90 was deze “berg” er nog met daarop zes huisjes; na de afgraving zijn op die plaats weer een aantal woningen gebouwd (nrs.: 73 t/m 93). Sommige mensen zeggen dat deze konijnenberg voor een groot deel is ontstaan door de windhoos, die Zevenbergen in 1845 heeft geteisterd. Of dat waar is weet niemand. Maar misschien is de Konijnenberg nog wel veel ouder.

Lang geleden (voor het jaar 1000 na Chr.) regende het heel erg veel. Hierdoor werd de grond heel erg nat. Deze natte grond werd veen. Deze veenlaag lag tot laat in de Middeleeuwen aan de oppervlakte maar werd daarna met zand bedekt. Soms (zoals bij Konijnenberg) zag je in en rond Zevenbergen zandduinen boven de veenlaag uitsteken. Konijnen komen in Nederland nog niet zo heel erg lang voor. Pas in de loop van de veertiende eeuw vinden we in oude teksten aanwijzingen dat er konijnen zijn terwijl de meeste andere huisdieren zoals koeien, varkens, schapen, enz. hier al veel langer bestaan.

Een van de oudste plaatsnamen waarin het woord ‘Konijn’ zit, is de Konijnsberg onder Steenbergen. Die was al in 1480 bekend. In Zevenbergen heette, zoals hierboven reeds is vermeld, die opgeworpen zandberg in de Lage Wipstraat…. “De Knijnenberg”.